"Takım ruhu"

Yaz aylarında bu lig başlarken, bilinmeyenlerin çok fazla olduğu bir durumda herkesin üzerinde konsensüse vardığı tek konu “bu mali yapısı ile Ankaragücü’nün küme düşeceği” idi. Beklenilen de oldu, ancak ilk maçtan küme düşeceği kesin olan Ankaragücü, yönetimi, teknik kadrosu ve özellikle futbolcu ve taraftarı ile öyle bir mücadele veriyor ki, taraflı, tarafsız herkes saygı duyuyor. Bence haftalardır ligin dibine demir atan Ankaragücü’nün tüm taraftarları takımları ve futbolcuları ile gurur duyuyordur.

 

Peki ya Demirspor. Mustafa Hoca ile hafta ortası yaptığımız sohbette “Demirspor’un taraftarının takımının iyi bir oyun ve mücadele sergilemesi durumunda takım yenilse bile sahadan alkışlarla uğurladığını” söylemişti. Bu durum kesinlikle doğrudur. Başarı elbette önemlidir, ancak başarıdan daha önemli olan, arma için verilen mücadeledir. Mustafa Hoca’nın geldiği ilk 5 hafta ve ikinci yarıdaki Rizespor maçı haricinde bu taraftar arma için mücadele eden futbolcuları sahada göremedi. Boluspor maçında yenildik, ancak takımı alkışlarla soyunma odasına gönderdik.   

 

Peki neydi bizleri umuda sürükleyen. Bu futbolcular bize gösterdi ki, hırs, kazanma isteği, forma için mücadele ve takım ruhu ile mücadele edince Demirspor’un bu ligde yenemeyeceği bir takım yok. Ancak Demirspor takımı tüm bu niteliklerinden haftalardır çok uzakta. Takım içinde anlaşan, 2-3 pas üst üste yapan, çeşitli hücum varvasyonları yapan ne bir futbolcu var ne de bu durumu görüp kenardan oyun anlayışını gelişmelere göre değiştirebilen bir teknik kadro. Mustafa Hoca sezon başından beri içerde, dışarıda hep aynı futbolu oynatıyor. Dörtlü savunma, çift ön libero, Erçağ ile kanat oyunu, oyun kurucusuz çift forvet hattı.   

 

Bir ufak parantezde Erman Özgür’e açmak istiyorum. Sezon başında, Yönetimin sıkıntılı, parasını alamayan birçok futbolcunun, yaş ortalaması 28-29 olan bir kadroda kendisini kaptan olarak buldu. Kısa zamanda bu kadar problemli bir takımın tüm sorunlarını omuzlarında buldu. Özellikle ilk yarı ve devre arasında bu sıkıntılara çok önemli çözümler bularak başta futbolcular olmak üzere herkesin saygısını kazandı. Ancak görebildiğim kadarı ile Kaptan Erman artık Demirspor’un malum problemlerinden bunalmış ve sıfırı tüketmiş. Editörlerimizden Hüseyin Ataş’a verdiği röportaj bunun en canlı örneği. Kaptan Erman Demirspor’u kafasından silmiş ki, son 5-6 maçtır sahada hiç yok, futbolu kafasında bitirmiş ki, ıslıklanma ve yuhalanma ile sözleşmesi devam ederken futbolu bırakmayı düşünüyor.

 

Manisa maçına dair söylenecek çok fazla bir şey maalesef yok. Maçın başında Manisa golü bulmasa idi, çok daha ezik bir futbolu sahada görecektik. Manisa’daki Demirspor sanki sahaya mağlup olmak için çıkmıştı. Maçı isteyen, oyunu domine eden, takım mağlup olsa bile sahada mağlubiyeti kabul etmeyen bir tek oyuncu yoktu. Oyuncular içinde bir huzursuzluk olduğu ve durumun da takıma yansıdığı açıkca görülüyor. Taraftarlarda da öyle. Maçtan sonra kiminle konuştuysam; 5-6 puan daha alsak da kümeden düşmesek havası hakim.